-
Andora – perełka w Pirenejach
Wciśnięta pomiędzy Hiszpanię i Francję, niczym kropelka. Andora – miniaturowe państwo we wschodnich Pirenejach, które z dumą pielęgnuje swoją oryginalność. Nie sposób opisać Andory bez odnoszenia się do liczb lub porównań. Kraj, którego populacja odpowiada liczbie ludności Siedlec, lub połowie łódzkich Bałut. Powierzchnią ledwie sięga wielkości Warszawy. Od europejskiej średniej daleko za to odbiega w wysokości i górzystości krajobrazu. Najniższy bowiem punkt Andory znajduje się na poziomie zakopiańskich Krupówek, natomiast krajowa mediana sięga wysokich tatrzańskich szczytów. Gdziekolwiek zresztą w Andorze nie spojrzeć, zewsząd otaczają człowieka góry. Ukształtowanie terenu, wraz ze znakomitą infrastrukturą sprawiają, że niezmiennie cieszy się ona dobrą sławą wśród narciarzy i amatorów innych zimowych sportów. Latem za to…
-
Wyspy Rugia i Hidensee na rowerze
Niesforny, poszarpany kształt z wieloma półwyspami, zatokami i mierzejami. Rugia i bliska jej bajkowa Hidensee to wyspy, które trudno okiełznać. Najlepiej, przemierzając je rowerem. Po wakacje na wyspach nie potrzeba lecieć daleko. Wystarczy pociąg do Świnoujścia i dalej rowerem, przez Wolin i Uznam na Rugię oraz Hidensee. Bałtyckie wyspy znane są ze znakomitych tras rowerowych i urokliwych nadmorskich zakątków. W tym zakresie, nie zawodzą również ich niemieckie przedstawicielki. Na Rugii odnajdziecie dziesiątki kilometrów ścieżek wśród łanów zboża, kwitnących kwiatów i z morzem na wyciągnięcie ręki. Hidensee dokłada to tego urok artystycznej cyganerii oraz wszechobecny zapach rokitnika. Z informacji praktycznych, Rugia jest rolniczo – turystyczna. Największe jej miasto, Sassnitz, liczy niespełna…
-
Kobieta z blizną
Brutalne zbrodnie na ulicach Kopenhagi i podążający za nimi detektywi o własnych tajemnicach, czyli Jussi Adler-Olsen i Departament Q ponownie na tropie. Letni czas sprzyja dla mnie czytaniu kryminałów. Wciągająca fabuła i mroczna zagadka potrafią skutecznie i na długo zatrzymać uwagę, jednocześnie nadmiernie nie obciążając. Poza tym, czyż życiowo poobijani i trapieni przez wewnętrzne demony, bohaterowie śledczy, to nie idealni niegrzeczni chłopcy i dziewczęta, w których tak łatwo zakochać się w wakacyjne wieczory? Cudnie jest taką miłość przeżyć, choćby miała pozostać wyłącznie literacka. Ostatnio moim faworytem wśród autorów „nordic noir”, po niezastąpionym Stiegu Larssonie, jest Duńczyk – Jussi Adler-Olsen. W księgarniach znajdziecie jego kolejną książkę – „Kobietę z blizną”. Jest…
-
Rowerem po Żuławach i Mierzei Wiślanej
Dalekie po horyzont, płaskie pola i łąki, przez które serpentynami wiją się rzeki i gdzie w oddali kręcą śmigłami wiatraki. Żuławy – jednostajne i różnorodne zarazem. Warte odkrycia, choćby podczas krótkiego rowerowego weekendu. Na Żuławach Wiślanych swoje piętno odcisnęło wielu ich gospodarzy. Od wielkich mistrzów zakonu krzyżackiego, po mennonickich osadników, włodarzy Prus Wschodnich i polskich przesiedleńców po II wojnie światowej. Zarówno byli, jak i obecni właściciele pozostawili swój ślad w krajobrazie oraz w licznych zabytkach żuławskich wsi i miasteczek. Gorąco zachęcam do odkrywania Żuław na rowerze. Spokojne pedałowanie po płaskich, jak na stolnicy ścieżkach i po obsadzonych starymi drzewami drogach to cudowne doświadczenie. Szczególnie, że krajobrazów, które zapierają dech i…
Może Ci się spodobać
5 miejsc wartych zobaczenie na Teneryfie
Wielki Tydzień w Sewilli
Spacerem po Södermalmie
-
Życzliwy Sceptycyzm
Umiejętność sceptycznego a zarazem życzliwego przyglądania się sobie i innym, to niełatwa, choć warta praktyki sztuka. Narzędzia ku temu podsuwa Marcin Ilski i „Życzliwy Sceptycyzm”. Czy zastanawialiście się, jak „być zadowolonym i nie przejmować się sukcesami” lub „dlaczego dobrzy ludzie wywołują wojny”? Oto przykładowe tematy warsztatów Życzliwych Trenerów Rozwoju Osobistego, które przyciągnęły mnie do siebie około rok temu. Pod owymi, co by nie mówić, intrygującymi tytułami kryje się jednakże solidna praca i rzetelna wiedza. Praktyka i filozofia myślenia systemowego i krytycznego, które od niedawna dostępne są również w formie książki: „Życzliwy Sceptycyzm” autorstwa Marcina Ilskiego. Co w niej znajdziecie? Nade wszystko „Życzliwy Sceptycyzm” może pomóc w uświadomieniu sobie automatycznych reakcji…
-
Zharmonizowani. Chiny 5.0.
„Chiny 5.0” to książka odsłaniająca dużo więcej, niż jak daleko Państwo Środka posunęło się w monitoringu i cyfrowej kontroli obywateli. Czy wszystkie drogi prowadzą już do Pekinu? Bywają „eksperci”, którzy już po jednym dniu pobytu, wyrabiają sobie na całe życie zdanie o Chinach. Ci sami, po tygodniu wysyłają do redakcji felieton, a po miesiącu chwalą się materiałem zebranym na powieść. Tak nie jest z Kai Strittmatterem. Niemiecki dziennikarz i korespondent „Süddeutsche Zeitung” spędził w Państwie Środka kilkanaście lat. Dało mu to solidne podstawy do napisania książki, w której analizuje poczynania chińskiej władzy i jednocześnie nie pozostawia na jej totalitarnych zapędach suchej nitki. „Chiny 5.0” Strittmattera czyta się niczym opowieść z…
-
Życie po miłości. „After Life”
„After Life” to historia wielkiej i niestety przedwcześnie utraconej miłości. Dzieło autorstwa znakomitych brytyjskich komików wzrusza i śmieszy do łez. Serial rozgrywa się w małym, sennym, angielskim miasteczku. Jest w nim: rynek, park, cmentarz, dom starców i siedziba lokalnej gazety. To właśnie wokół tych, stałych od lat miejsc, kręci się rzeczywistość głównego bohatera – Tonego. Wprawdzie sceneria pozostaje niezmienna, jednak w jego życiu zabrakło nagle pewnej szczególnej osoby- ukochanej żony, która zmarła na raka, pozostawiając po sobie nagrania wideo, oraz wspomnienia. Wraz ze śmiercią wielkiej miłości, wszystko dla Tonego traci sens. Przy życiu trzyma go wyłącznie pies, którego należy co rano nakarmić. Ponieważ mężczyźnie przestaje na czymkolwiek zależeć, postanawia mówić…
-
Własną drogą – Unorthodox
„Unorthodox” – opowiedziana w jidysz, wciągająca historia o przekraczaniu granic i poszukiwaniu osobistej wolności. Z wiosennym Berlinem i chasydzkim Nowym Jorkiem w tle. Serial rozpoczynają zdjęcia zerwanego przez wiatr drucianego eruwu – ogrodzenia o symbolicznym znaczeniu, które oplata żydowskie osiedle i pozwala jego mieszkańcom łatwiej przetrwać szabat. Gdyby nie eruw, religijni Żydzi nie mogliby, poza obszarem własnego domu, nosić ze sobą przedmiotów. Żadnych kluczy, chusteczek, toreb, a na pewno nie walizki. Tym bardziej takiej, jaką zabiera się ze sobą, kiedy chce się, nie informując o tym nikogo, opuścić kraj i wyjechać za granicę. Taką oto drogę wyjścia poza własny eruw wybiera Esty. Drobna dziewiętnastolatka, która postanawia pozostawić za sobą małżeństwo…
-
Bardzo zimna wiosna
W kwietniowe popołudnie para sztokholmskich policjantów otrzymuje zgłoszenie o zaginięciu starszej kobiety. Rozpoczynają śledztwo, które poprowadzi do głęboko skrywanych historii i pozwoli przyjrzeć się wyzwaniom, przed jakimi stoi współczesna Szwecja. Jako wierna czytelniczka książek Katarzyny Tubylewicz nie mogłam pominąć jej najnowszej powieści. Tym razem, mieszkająca w Szwecji polska pisarka, zaproponowała czytelnikom kryminał, którego treści i formy nie powstydziłby się sam Stieg Larsson. „Bardzo zimna wiosna” pachnie bowiem społecznym zaangażowaniem i prawdziwie reporterskim zacięciem. Precyzyjnie punktuje przeszłe i teraźniejsze rysy na obrazie Szwecji, jako „humanitarnego mocarstwa”. Odsłania również wstydliwe sprawy, oraz systemowe wyzwania, które wpływają na bezpieczeństwo przeciętnego obywatela. Cytując jedną z bohaterek książki: Kiedy dobroć staje się modna, trzeba bardzo…
Może Ci się spodobać
Francuski sen
Islandzkie najzimniejsze lato od pięćdziesięciu lat
Jankerski fajter
-
Il Divorcio. Czas porzucenia
Elena Ferrante w „Czasie porzucenia” prowadzi nas przez najgłębsze meandry i zakamarki kobiecej duszy. To pełnokrwista i temperamentna opowieść o złamanym sercu, upadku i powolnym wstawaniu z kolan. O tym, jak bardzo boli bycie porzuconym, wie każdy, kto tego doświadczył na własnej skórze. Szczególnie jeśli odejście drugiej osoby było niespodziewane i odebrane niczym grom z jasnego nieba. Takiego nagłego ciosu doświadczyła Olga, bohaterka „Czasu porzucenia” Eleny Ferrante. Pewnego kwietniowego popołudnia, tuż po obiedzie, mąż oznajmił (jej), że odchodzi. Pozostawił ją po piętnastu latach małżeństwa z dwójką dzieci i wilczurem Ottonem. Załamana kobieta, z minuty na minutę, traci grunt pod nogami i pogrąża się w coraz głębszej rozpaczy. Wiele czasu musi…
