-
Oscary 2020. Najlepszy film międzynarodowy.
W oczekiwaniu na oscarową galę i trzymając mocno kciuki za „Boże Ciało”, warto wybrać się do kina. Oto, jakie filmy konkurują w kategorii najlepszy film międzynarodowy. „Ból i blask” Pedro Almodovar przez lata przyzwyczaił nas do rozbuchanego, kolorowego, pełnego ekscentrycznych i nietuzinkowych postaci kina. „Ból i blask” jest jednak inny. Wyciszony i melancholijny. To odmienny, niż dotychczas Almodovar. Dojrzalszy i bardziej refleksyjny, choć bynajmniej nie pozbawiony artystycznego pazura i charakteru. Grana przez Antonio Banderasa postać reżysera Salvadora Mallo to, po trochu Almodovar, po trochu sam Banderas, lecz również i każdy człowiek, który zetknął się z kryzysem przemijania. Filmowy Mallo rewiduje swoje wspomnienia i ucieka wstecz do najbliższych mu osób. Chce…
-
„Magik”. Przeszłość nie odchodzi w przeszłość.
Kilometry zaginionych akt, latami ukrywane zbrodnie Stasi i szpiedzy o wielu obliczach. W tle kosmopolityczny Berlin z podzieloną murem historią. Oto „Magik” Magdaleny Parys. Miałam dwa spotkania z „Magikiem”. Pierwszy raz, kilka lat temu. Drugi, niedawno, pod pretekstem wizyty w Berlinie i chęci odczytania książki na nowo, mogąc spacerować po opisanych w niej miejscach. Powieść nieustanie mnie zachwyca. Nie tylko wartką akcją i trzymającym w napięciu wątkiem sensacyjnym, ale również poprzez opisany w niej Berlin. Ten dzisiejszy, nowoczesny i dynamiczny, oraz ten niegdysiejszy, podzielony i „na podsłuchu”. To wyjątkowe miasto Magdalena Parys opisuje oczami nietuzinowych bohaterów. W „Magiku” mieszają się policjanci, dziennikarze, byli i obecni szpiedzy, oraz prominentni politycy o…
-
Strup. Hiszpańska (nie)pamięć
Hiszpańska wojna domowa, po osiemdziesięciu latach od jej zakończenia, wciąż stanowi niedomknięty i nierozliczony rozdział. „Strup” Katarzyny Kobylarczyk to pięknie poprowadzona opowieść o demonach przeszłości i cierpieniu, które po latach milczenia domaga się uznania. Czy może „dobrze się czytać” książka opowiadająca o liczeniu kości? Trudno to sobie wyobrazić, ale tak. Właśnie z obawy przed drastycznością i ciężarem tematu, długo odwlekałam sięgnięcie po „Strup”. Okazuje się jednak, że nawet najtrudniejszą historię można przedstawić we wciągający sposób. Zwłaszcza, jeżeli pisze się z wrażliwością i oddaje sprawiedliwość obydwu stronom konfliktu. W tym wypadku ofiarom hiszpańskiej wojny domowej, która pomimo dziesięcioleci od jej zakończenia nadal elektryzuje społeczeństwo. Wszakże, dopiero w październiku ubiegłego roku z…
-
Mój Berlin. Krótki przewodnik po mieście
Ogromna, ciągle żywa i nieustanie zmieniająca się metropolia. Berlin, to miasto z trudną i skomplikowaną historią oraz nieokiełznanym potencjałem. Warte bliższego poznania. W Berlinie, jak dotąd, byłam dwa razy. Pierwszy, w środku lata. Drugi, kilka dni temu, na noc sylwestrową i Nowy Rok. Jest to dla mnie miasto zaskakujące różnorodnością, pełne ciekawostek oraz miejsc do odkrycia. Zapraszam na krótką wycieczkę po punktach, szczególnie moim zdaniem ciekawych, na mapie Berlina. 1. Gendarmenmarkt Plac Żandarmerii, to jeden z najpiękniejszych placy Europy. Elegancki i symetryczny, idealnie wyrysowany i przemyślany. Zbudowany na kształcie kwadratu, z klasycystycznym Domem Koncertowym pośrodku, oraz Katedrą Niemiecką po jego południowej i Katedrą Francuską po północnej stronie. W okresie bożonarodzeniowym…
-
Jamie Oliver. Szalony kucharz i społecznik
Dyslektyk, który napisał dziesiątki książek. Społecznik i aktywista, walczący o lepsze jedzenie w szkołach i mniej cukru w potrawach. Biznesmen i restaurator, przechodzący wzloty i upadki. Jamie Oliver. Przyznaję się otwarcie: należę do tysięcy, rozsianych po świecie, fanów Jamiego Olivera. Ten rozczochrany chłopak z Essex i jego programy kulinarne wywarły duży wpływ na to, jak dzisiaj gotuję i co lubię jeść. Cytryna przeciskana przez palce, sałatki mieszane na sto sposobów, warzywa przyrządzane na jeszcze więcej. To niewątpliwa spuścizna w mojej kuchni po Jamiem Oliverze. Do tego książki kucharskie. Tych, jak się okazuje, Jamie sprzedał na Wyspach tyle, że tylko J.K.Rowling może pochwalić się lepszym rezultatem. Teraz, pomimo iż kulinarne imperium…
-
Książki 2019, które warto przeczytać
Zbliżając się do końca roku, czas na podsumowanie. W pierwszej kolejności literackie – całkowicie subiektywny wybór, najważniejszych dla mnie książek 2019 roku. Różnymi kluczami kieruję się dobierając lektury. Czasem jest to przypadek, zaciekawianie okładką i chęć odkrycia treści, która pod nią się kryje. Bywa, że z niecierpliwością czekam na kolejną powieść ulubionego pisarza. Najczęściej jednak, wybieram książki zainspirowana ocenami znajomych, recenzją radiową lub zapowiedzią ciekawego spotkania autorskiego. Mając cichą nadzieję, że mój blog jest dla Was również jedną z inspiracji do czytania – przedstawiam krótkie, osobiste podsumowanie pięciu książek, które najmocniej na mnie „podziałały” w mijającym roku. „Stolica”, Robert Menasse Na pierwszym miejscu autor, który pomimo swojej światowej renomy był…
Może Ci się spodobać
Kocie chrzciny. Lato i zima w Finlandii
Comme d`habitude
Grecko – polska odyseja
-
Słowa na szczęście
Uchwycić nieuchwytne i opisać nieopisane. Marzenie każdego artysty, z którym zmierzyła się Grażyna Plebanek. „Słowa na szczęście i inne nienazwane stany duszy” to zbiór błyskotliwych felietonów, które pokazują, jak często granice naszego poznania, stanowią limity naszego języka. Jeśli miałabym wskazać słowo, które najtrafniej nazywa stan towarzyszący czytaniu książki Plebanek, to byłaby to „eureka”. Zaskakujące „łał”, które może odzwierciedlać kilka emocji. Z jednej strony, zdziwienie, że ktoś, coś ubrał w słowa. Z drugiej, doświadczenie międzykulturowej wspólnoty, że inni, nawet w najodleglejszych krańcach świata, mogą przeżywać to samo. Nie bez powodu „Słowom na szczęście” towarzyszy bujna i wielobarwna grafika. Wszakże językami można malować, szczególnie jeśli do dyspozycji mamy pełnię kolorów, zaczerpniętą z…
-
Bauman
„Bauman” Dariusza Rosiaka to więcej niż tylko biografia Zygmunta Baumana. W dużej mierze jest to opowieść o pogmatwanej historii, tułaczce od kraju do kraju, oraz o wywołujących skrajne oceny wyborach. Zygmunt Bauman to bez wątpienia jeden z czołowych intelektualistów XX wieku. Człowiek, który do ostatnich dni identyfikował się z Polską, pomimo że czuł się dwukrotnie z ojczyzny wygnany. Pierwszy raz, w wyniku wydarzeń z marca 1968 na Uniwersytecie Warszawskim. Drugi raz, na skutek protestów narodowców z października 2013 roku, odwołujących się do komunistycznej przeszłości Baumana. Owa przeszłość, „oddanego armii i partii funkcjonariusza”, który nigdy nie wyparł się swoich komunistycznych fascynacji i ówczesnych wyborów, silnie powróciła do debaty nad dorobkiem Zygmunta…
-
Chciwość kontra współpraca
Mądre polskie przysłowie mówi, że ,,zgoda buduje a niezgoda rujnuje”. Niezgoda również może oznaczać chciwość i chęć zagarnięcia jak najwięcej dla siebie, kosztem innych. Właśnie chciwości, jako przeciwieństwie do porozumienia i współpracy Mark Elsberg poświęcił swoją ostatnią książkę. Mark Elsberg słynie z zamiłowania do futurystycznych tematów i apokaliptycznych scenariuszy, które często, na nieszczęście, mniej lub bardziej, spełniają się w rzeczywistości. Największą sławę austriacki autor zdobył dzięki bestsellerowi „Blackout”, w którym przedstawił wizję zachodniego świata bez prądu. Książka została napisana w 2012 roku i od tego czasu prawdziwy energetyczny blackout już kilkukrotnie uwięził tysiące ludzi w windach lub w wagonach metra, oraz sparaliżował funkcjonowanie wielkich metropolii, takich jak Nowy Jork czy…
Może Ci się spodobać
Made in Sweden
Fashionistki zrzucają czadory
Manx – odrodzenie języka małej wyspy
-
,,Stolica” Roberta Menasse – thriller na salonach EU
„Stolica” Roberta Menasse to pierwszorzędna powieść sensacyjno – szpiegowska, która rozgrywa się wśród brukselskich elit i pod przykrywką doskonałego thrillera jest wnikliwą analizą znaczenia Unii Europejskiej w kryzysowym dla niej momencie. Banalnym wydaje się napisać, że Unia Europejska przechodzi przez trudne czasy. Wszakże Wielka Brytania nieuchronnie dąży do brexitu. Władzę w coraz większej liczbie krajów utrzymują, lub pozyskują populiści. Na domiar złego, ryzyko ataków terrorystycznych paraliżuje wielu Europejczyków. Jaka zatem wyłania się przyszłość Wspólnoty? Kto w niej będzie zyskiwać na znaczeniu? Czy będą to obrońcy narodowych interesów? A może przeciwnie, wzrośnie ranga zwolenników jeszcze silniejszej, ponadnarodowej integracji? Na ten temat zapewne napisano już niejedną akademicką rozprawę. Po raz pierwszy jednak,…
